Γειά σας. Με λένε Ειρήνη Αλεξανδρή, είμαι 23 ετών και κατάγομαι από τον Βόλο. Από το 2012 ζω μαζί με τις αδερφές μου Άννα-Μαρία και Βασιλική στην Αυστρία. Μερικές από τις σημαντικότερες επιτυχίες μου είναι ο τελικός στους ολυμπιακούς αγώνες στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016, η 8η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2017 και 2019 και το ασημένιο μετάλλιο (δεύτερη θέση) στην κατηγορία νεανίδων στην Ευρώπη το 2015.
1) Πες μας δύο λόγια για τον εαυτό σου:
Καλλιτεχνική κολύμβηση ξεκίνησα μαζί με τις αδερφές μου στην ηλικία των τρεισήμισι ετών έως και σήμερα. Τον πρώτο χρόνο κάναμε κολύμβηση ώστε να μάθουμε να κολυμπάμε και έπειτα αποκλειστικά καλλιτεχνική κολύμβηση. Λόγω των καθημερινών πολύωρων προπονήσεών μας, έχουμε σπάνια ελεύθερο χρόνο. Μερικά από τα χόμπι μου είναι η μαγειρική και να ακούω μουσική για ψυχική χαλάρωση. Λατρεύω τα ζώα και μου αρέσουν τα ταξίδια.
2) Εκτός από τη συγχρονισμένη κολύμβηση έχετε ασχοληθεί και με άλλα αθλήματα?
Σε μικρότερη ηλικία ασχολούμασταν παράλληλα με την καλλιτεχνική κολύμβηση και με το μπαλέτο, την ενόργανη γυμναστική και επίσης παίρναμε μέρος και σε κολυμβητικούς αγώνες όπου και εκεί ήμασταν πολύ καλές. Εκτός από αυτά ασχολούμασταν επίσης και με την μουσική (πιάνο και βιολί) μιας και η μητέρα μας είναι μουσικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Λόγω του ότι ήταν αδύνατον να ασχολούμαστε ταυτόχρονα με τόσες πολλές δραστηριότητες επιλέξαμε την καλλιτεχνική κολύμβηση στην οποία αφοσιώσαμε όλη μας την ζωή.
3) Τι ξεχωριστό έχει η συγχρονισμένη κολύμβηση? Ποιό είναι το στοιχείο που σε τραβάει σε αυτό το άθλημα?
Το ξεχωριστό στην καλλιτεχνική κολύμβηση είναι ότι είναι ένα άθλημα το οποίο συνδυάζει χαρακτηριστικά από πολλά αθλήματα. Συνδυάζει χορό, δύναμη, εκρηκτικότητα, αντοχή, καλλιτεχνικότητα/έκφραση, τεχνική, άπνοια και ακροβατική. Πολλοί παρομοιάζουν την καλλιτεχνική κολύμβηση με μπαλέτο στο νερό. Το στοιχείο που με τραβάει είναι ο συνδυασμός του νερού (αυτό είναι το βασικό στοιχείο στο άθλημά μας) του χορού και της μουσικής και το γεγονός ότι κάθε πρόγραμμα που παρουσιάζουμε είναι διαφορετικό από το προηγούμενο, με διαφορετικό θέμα, στιλ, διαφορετική μουσική και χορογραφία. Υπάρχει μια συνεχή εξέλιξη και ανακάλυψη του εαυτού σου και των δυνατοτήτων σου.
4) Πόσο απαιτητικές είναι οι προπονήσεις και τι στοιχεία πρέπει να έχει κάποιος για να μπορέσει να ακολουθήσει τη συγχρονισμένη κολύμβηση?
Οι προπονήσεις στο άθλημα μας είναι πάρα πολύ απαιτητικές και κυρίως πολύωρες. Καθημερινά προπονούμαστε 6 με 7 ώρες αλλά πριν τους αγώνες αγγίζουμε και τις 8 ώρες. Το ρεκόρ μας βέβαια είναι οι 12 ώρες. Όπως σε κάθε άθλημα κύρια προυπόθεση για να το ακολουθήσει κανείς είναι η πειθαρχία και η αγάπη του αθλητή γι’ αυτό. Όσον αφορά τα σωματικά προσόντα ένα σημαντικό στοιχείο είναι η ευλυγισία αν και είμαι της άποψης πως τα πάντα μπορούν να δουλευτούν και κατά συνέπεια να βελτιωθούν/τελειοποιηθούν. Άρα για εμένα βασικό στοιχείο και προυπόθεση είναι η όρεξη για δουλειά, η πειθαρχία και να είναι μια αθλήτρια σε θέση να δίνει κάθε μέρα στην προπόνηση κάτι παραπάνω από αυτό που έδωσε την προηγούμενη.
5) Σε ποιά ηλικία μπήκε η συγχρονισμένη κολύμβηση στη ζωή σας? Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να συνδυαστεί διάβασμα και γενικότερα οι υποχρεώσεις σας με τις απαιτητικές προπονήσεις?
Ο αθλητισμός μπήκε στην ζωή μας στην ηλικία των 3μιση ετών. Ξεκινήσαμε κολύμβηση ώστε να μάθουμε να κολυμπάμε λόγω του ότι ήμασταν 3 και ήταν πολύ δύσκολο για τους γονείς μας να μας επιβλέπουν και τις 3 ταυτόχρονα στην θάλασσα. Στην ηλικία των 5 ετών ξεκινήσαμε καλλιτεχνική κολύμβηση. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να συνδυαστεί διάβασμα και προπόνηση αλλά δεν είναι αδύνατο. Εμείς είχαμε πάντα πρόγραμμα στο διάβασμα και αυτό μας βοηθούσε πολύ στο να είμαστε καλές μαθήτριες και ακόμα και τώρα να ανταπεξερχόμαστε στις απαιτήσεις του πανεπιστημίου. Θυμάμαι τους εαυτούς μας να διαβάζομε και να κάνουμε τις ασκήσεις για το σπίτι στα διαλείμματα του σχολείου ώστε να μπορούμε να εξοικονομούμε χρόνο. Μια από τις πιο δύσκολες περιόδους για εμάς ήταν στο γυμνάσιο όπου η μέρα μας ξεκινούσε στις 7 το πρωί, η προπόνηση μας τελείωνε στις 12 τα μεσάνυχτα και το διάβασμα μας στις 2 το βράδυ.
6) Ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες το όνειρό σας οταν ξεκινήσατε την ενασχόληση με τη συγχρονισμένη κολύμβηση ή προέκυψε στη πορεία?
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το όνειρο κάθε αθλητή. Στην δική μας περίπτωση το όνειρο της Ολυμπιάδας προέκυψε στην πορεία μιας και ένα παιδάκι 3μιση η 5 χρονών δεν ξέρει και ούτε μπορεί να καταλάβει τι σημαίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και πόσο σημαντικοί είναι για την καριέρα ενός αθλητή. Ωστόσο η πρώτη φορά που συνειδητοποιήσαμε αυτό το όνειρο και θέσαμε ως εφικτό στόχο τους Ολυμπιακούς αγώνες ήταν το 2011, όταν ήμασταν 14 χρονών.
7) Ποιο είναι το κομμάτι του αγώνα που προκαλεί το μεγαλύτερο άγχος?
Για μένα η στιγμή που μου προκαλεί το μεγαλύτερο άγχος στον αγώνα είναι το διάστημα της αναμονής μας στο call room, ο χώρος/μέρος που περιμένουμε πριν αγωνιστούμε εμείς. Σε αυτό το διάστημα σκέφτομαι όλες τις διορθώσεις της προπονήτριας μου μετρώντας το πρόγραμμά μας με ακουστικά και κλειστά μάτια. Είναι το διάστημα όπου συνειδητοποιείς ότι τώρα είναι η στιγμή για την οποία προπονείσαι ατελείωτες ώρες τόσο σκληρά.
8) Σκέφτεσαι να γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα? Πως είναι οι αθλητικές υποδομές και οι συνθήκες προπόνησης στο εξωτερικό συγκριτικά με την Ελλάδα?
Η αλήθεια είναι πως όχι δεν σκεφτόμαστε να γυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα. Η Αυστρία είναι μια χώρα που μας στήριξε από την πρώτη στιγμή έως και σήμερα, πίστεψε σε εμάς και στις δυνατότητες μας και μας σεβάστηκε ως αθλήτριες. Στην Ελλάδα ζήσαμε μέχρι την ηλικία των 15 ετών και ήμασταν αντίστοιχα 3 χρόνια στην εθνική ομάδα. Από τότε έχουν αλλάξει σίγουρα πολλά οπότε δεν μπορώ να πω τις διαφορές. Αυτό που ξέρω με σιγουριά είναι πως στην Ελλάδα ο αριθμός των κολυμβητηρίων είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με την Αυστρία, με ότι αυτό συνεπάγεται. Εδώ στην Αυστρία έχουμε την απαραίτητη στήριξη από την ομοσπονδία μας και τους αρμόδιούς της και επιπλέον είμαστε στον αυστριακό στρατό για αθλητές, όσο είμαστε ενεργές αθλήτριες, πράγμα πολύ σημαντικό όσον αφορά την οικονομική εξασφάλισή μας.
9) Ως μια καταξιωμένη αθλήτρια πλεον και με όλη τη γνώση που έχεις αποκτήσει, βλέποντας την μέχρι τώρα πορεία σου, ειναι κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις?
Δεν θεωρώ ότι θα ήθελα να έχω αλλάξει κάτι στην μέχρι τώρα πορεία μου. Πιστεύω πως αυτά τα 20 χρόνια που έχω αφιερώσει σε αυτό το άθλημα με έχουν κάνει πιο ώριμη και είναι ένα μάθημα ζωής για εμένα και τις αδερφές μου. Πιστεύω πως ακόμα και από τα λάθη μας μαθαίνουμε και εξελισσόμαστε και πως στις δύσκολες στιγμές που πιστεύαμε ότι ήμασταν σε αδιέξοδο, βρήκαμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις και ακριβώς αυτό είναι που μας άλλαξε και μας έκανε πιο δυνατές όχι μόνο ως αθλήτριες καλλιτεχνικής κολύμβησης αλλά και ως ανθρώπους.
10) Τι θα ήθελες να πεις σε όλα τα κορίτσια εκεί έξω που ονειρεύονται να ακολουθήσουν τα βήματα σου στη συγχρονισμένη κολύμβηση?
Αυτό που θα συμβούλευα όλα τα κορίτσια είναι να κάνουν αυτό που αγαπάνε και να ακούνε και να ακολουθούνε την καρδιά τους και το σώμα τους. Όταν υπάρχει αγάπη για κάτι, υπάρχει και όρεξη και δύναμη για δουλειά και όταν δουλεύεις και παλεύεις για κάτι με όλου σου το είναι, τότε αργά η γρήγορα το πετυχαίνεις.
Θα ήθελα να τονίσω ότι όλες αυτές τις επιτυχίες τις έχω καταφέρει μαζί με τις αδερφές μου, μιας και από το ξεκίνημα της καριέρας μας κολυμπάμε μαζί και στηρίζουμε η μια την άλλη. Το γεγονός ότι είμαστε αδερφές και πόσο μάλλον τρίδυμες μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Η μια νοιώθει την άλλη χωρίς να χρειάζεται καν να μιλήσουμε, συνεργαζόμαστε και δουλεύουμε μαζί ακόμα και στο σπίτι και στηρίζουμε η μια την άλλη, και στην προπόνηση από αθλητικής πλευράς αλλά ψυχολογικά.
Ειρήνη θα ήθελα πραγματικά να σε ευχαριστήσω βαθύτατα για τη τιμή να μιλήσεις στο Greek Girls Can και φυσικά για όλη την υποστήριξη που έδειξες στο project αυτό από τη πρώτη στιγμή που ήρθα σε επικοινωνία μαζί σου! Σας εύχομαι και στις τρείς ολόψυχα ότι καλύτερο! Καλή δύναμη στη προετοιμασία σας για τους Ολυμπιακούς αγώνες στο Τόκιο το 2021 και να συνεχίζεται να μας κάνετε όλους περήφανους!
Social media:
Facebook
Instagram
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου