Καρολίνα Παππού
Καρολίνα μου μεγάλη μου τιμή να είσαι στο πρώτο "super mum" του Greek Girls Can.
Είσαι μια πραγματική μαμά ηρωίδα, πολυταλαντη, πολυδιάστατη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Οφείλω να το πω καθώς δεν κρύβεται πως σε εκτιμώ και σε αγαπώ ιδιαίτερα. Γνωρίζοντας σε ως συγχορεύτρια μου στη Θεσσαλονίκη, μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση η δύναμη ψυχής και η προσήλωση στο στόχο σου. Θα σταματήσω όμως εγώ να μιλάω για σένα και νομίζω ήρθε η στιγμή να μας πεις δύο λόγια για τη μέχρι τώρα πορεία σου ποια είναι η "σούπερ μαμά" στο σημερινόεπεισόδιο?
-Είμαι η Καρολίνα Παππού, το τρίτο παιδί της τετραμελούς οικογένειας Παππού. Από μικρή ονειρευόμουν να κάνω μια μεγάλη κι ευτυχισμένη οικογένεια. Η συνύπαρξη με τους τρεις αδερφούς μου ήταν η πρώτη επαφή μου με τη δύναμη της ομάδας. Μέσα από το Νίκο, το Βασίλη και το Δημήτρη διδάχτηκα πώς να σκέφτομαι, να αισθάνομαι και να λειτουργώ ως μέλος της οικογενειακής ομάδας μας, ενώ ταυτόχρονα ανακάλυψα και τη μοναδικότητά μου. Πώς έγινε αυτό; Μόλις έκλεισα τα τρίτα γενέθλια μου ζήτησα από τη μητέρα μου να με γράψει σε μια σχολή μπαλέτου. Έτσι κι έγινε! Από τότε μέχρι και τα 17 μου χρόνια ο χορός και συγκεκριμένα το μπαλέτο ήταν η ‘συνάντηση’ της Καρολίνας με τον ανώτερο εαυτό της. Το μπαλέτο μου δίδαξε την αυτοπειθαρχία, τον αυτοσεβασμό, την επιμονή, την υπομονή και το κυριότερο πώς να επιτυγχάνω την ισορροπία στη ζωή μου. Όταν είσαι μπαλαρίνα καλείσαι να βρίσκεσαι στον άξονά σου, να ακούς το σώμα, το νου και την ψυχή σου. Ουσιαστικά όταν χορεύεις μπαλέτο η ύπαρξή σου μπαίνει στα κύματα Θήτα του εγκεφάλου. Η επιστήμη έχει πλέον αποδείξει πώς όταν ο εγκέφαλος βρίσκεται σε κατάσταση «Θήτα» δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για να υλοποιήσουμε όσα επιθυμούμε. Μέσα από αυτή την κατάσταση συνειδητότητας μπορούμε να επιλέξουμε τι θα κρατήσουμε και τι θα απελευθερώσουμε, δημιουργώντας σταδιακά το περιβάλλον μέσα στο οποίο θέλουμε να ζούμε και να δημιουργούμε! Στην πορεία της ζωής μου το προαναφερθέν υπόβαθρο με καθοδήγησε και με ανύψωσε στην πραγμάτωση των ονείρων μου. Ο Θεός με αξίωσε να φέρω στον κόσμο, πριν από 14 χρόνια, τα τρίδυμα παιδιά μου: Το Θεόφιλο, το Μιχάλη και την Καλλιόπη – Ελένη. Αν και με τον πατέρα τους, το Βασίλη, ακολουθήσαμε τελικά διαφορετικούς δρόμους στη ζωή μας, ωστόσο τον ευγνωμονώ επειδή χάρη σε αυτόν καμαρώνουμε σήμερα και οι δύο τα τρία υπέροχα παιδιά μας! Επιπλέον, ο γάμος και η οικογένεια ήταν το πραγματικό «σχολείο» της ζωής, με δύσκολα έως εξουθενωτικά μαθήματα, αλλά ευτυχώς και με πολλές επιβραβεύσεις και χαρές.
Πριν να γίνω μητέρα αποφάσισα συνειδητά να σπουδάσω επειδή ασπάζομαι το ρητό του Ρόμπερτ Φίσερ: «Η γνώση είναι το φως με το οποίο θα βρεις το δρόμο σου», από το υπέροχο βιβλίο του «Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία». Τελειώνοντας το «10ο Γυμνάσιο – Λύκειο Θεσσαλονίκης» ξεκίνησα να φοιτώ στο American College of Thessaloniki, και συγκεκριμένα στο τμήμα Liberal Arts, στο πλαίσιο του οποίου διδάχτηκα Ψυχολογία, Κοινωνιολογία, Ανθρωπολογία, Φιλοσοφία, Λογοτεχνία, καθώς και άλλα μαθήματα Ανθρωπιστικών Επιστημών. Το Diploma που πήρα επάξια με Άριστα ήταν η αφορμή για να με παροτρύνουν οι καθηγητές μου να ανοίξω τα φτερά μου για το εξωτερικό. Ο Γρηγόρης Πασχαλίδης έγραψε μια συστατική επιστολή χάρη στην οποία με δέχτηκαν στο City University of London. Εκεί σπούδασα ‘Sociology and Media Studies’. Πήρα το Bachelor με Distinction. Επιστρέφοντας από το Λονδίνο ξεκίνησα να δουλεύω, ως δημοσιογράφος, στο συγκρότημα Εκδοτική Βορείου Ελλάδος – στις εφημερίδες «Αγγελιοφόρος» - «Αγγελιοφόρος της Κυριακής» και στα έντυπα «Κατοικία», «TVtimes», «Πανόραμα». Εκεί πέρασα τα πιο δημιουργικά χρόνια της επαγγελματικής μου καριέρας ως δημοσιογράφος. Δούλεψα και στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης, όπου παρουσίαζα μουσικές εκπομπές. Αν και ήμουν πολύ ικανοποιημένη κι ένιωθα πολύ ολοκληρωμένη όσον αφορά στην επαγγελματική πορεία μου, ωστόσο η δίψα μου για τη γνώση δεν με άφηνε να ησυχάσω. Ήθελα να εξελίξω το νου με στόχο να προσφέρω επιπλέον γνώση στους αναγνώστες μου. Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα ακόμη όνειρο μου πραγματικότητα. Να σπουδάσω Ψυχολογία. Συνειδητά επέλεξα την Κοινωνική Ψυχολογία με ειδίκευση στον τομέα Child Development. Έτσι ξεκίνησα το Master μου στο Open University of Britain. Στην διάρκεια ήρθε ο γάμος και τα τρίδυμα αγγελούδια μας! Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω τη διπλωματική μου εργασία, όταν εισήχθηκα εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου με αιμορραγία στην 22η εβδομάδα της κύησης μου. Παρέμεινα εκεί συνολικά τέσσερις μήνες. Κανένας γιατρός δεν πίστευε ότι θα κατάφερνα να φέρω στον κόσμο τα τρία παιδιά μας. Ήμουν σε κατάκληση επί 2 μήνες. Η δοκιμασία ήταν απερίγραπτη. Μόνο τα βρέφη κι εγώ έχουμε καταγεγραμμένες στα κύτταρα μας τις ανατριχιαστικές μνήμες του αγώνα επιβίωσης που δίναμε κάθε δευτερόλεπτο. Έφερα εις πέρας τη Θεϊκή Αποστολή που μου ανατέθηκε χάρη στην απεριόριστη αγάπη προς τα παιδιά μου. Ένιωσα ότι είχα ήδη γίνει μητέρα από την ώρα της σύλληψης. Έτσι φερόμουν στα παιδιά μου ως μητέρα όταν αυτά ήταν στην κοιλίτσα μου. Τους έβαζα μουσική και τους μιλούσα συνεχώς. Μέσα στο νοσοκομείο τους έλεγα τα παρακάτω: «Παιδιά σας υπόσχομαι ότι η μανούλα θα τα καταφέρει να σας φέρει στον κόσμο. Κρατάτε γερά!!!!». Τελικά μετά από επεισόδιο βαριάς μορφής προεκλαμψίας με εισήγαγαν στην εντατική για να γεννήσω τα τρίδυμα πρόωρα στην 30η Εβδομάδα ζωής. Το ότι ζήσαμε και οι τέσσερις ήταν ένα Θαύμα!!!! Η παραμονή μου στο νοσοκομείο ήταν η μεγαλύτερη δοκιμασία που έχω περάσει μέχρι σήμερα. Είδα το θάνατο με τα μάτια μου. Όταν με νάρκωσαν προκειμένου να μου κάνουν καισαρική πέρασα στην άλλη γραμμή… στο σκοτάδι. Ήμουν ζωντανή – νεκρή για 48 ώρες... Σε κόμμα. Η θέληση μου για τη ζωή και η αγάπη για τα παιδιά μου με αφύπνισε να επιστρέψω.
-Καρολίνα ποιά η σχεση σου με τον αθλητισμό. Τι σημαίνει για σένα?
-Η σχέση μου με τον αθλητισμό είναι σχέση ζωής! Η μητέρα μου ήταν πρωταθλήτρια στίβου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βρίσκεται σε διαρκή άθληση, με κυρίαρχο ‘άθλημα’ το χορό… Γιατί όπως έχει πει και ο Αϊνστάιν «Οι χορευτές είναι οι αθλητές του Θεού». Επιπλέον έχω ασχοληθεί με την ξιφασκία, το στίβο, την κολύμβηση, την ιστιοπλοΐα, το τένις, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ, το χάντμπολ, το μπάτμιντον, το σκουός, το water polo, τη συγχρονισμένη κολύμβηση, τη γιόγκα, το pilates, τη Zumba, το Body Pump, το Cross Fit, TRX… άφησα και τίποτα… χα χα χα!
-Ήταν πάντα αυτη η σχέση σου με τον αθλητισμό ή έχει αλλάξει μέσα στα χρόνια?
-Η σχέση μου με τον αθλητισμό ενισχύεται όλο και περισσότερο. Κάθε χρόνος που προστίθεται στην ηλικία μου, αντί να φθίνει η επιθυμία μου να αθλούμαι, αντιθέτως αυξάνεται! Χορεύω, τρέχω, κολυμπάω και γενικά ζω για να αθλούμαι και αθλούμαι επειδή ζω ποιοτικά!
-Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι μετά από μια γέννα για μια γυναίκα να επιστρέψει πίσω στο προηγούμενο τρόπο ζωής της?
-Για μια γυναίκα που έχει γίνει μητέρα δεν θεωρώ ότι είναι δύσκολο να επιστρέψει στον αθλητισμό. Αντιθέτως το μωρό της δίνει περισσότερη ενέργεια, εφόσον φυσικά το να γίνει μητέρα ήταν μια συνειδητά επιθυμητή επιλογή.
-Αθλούνται τα παιδιά σου?
-Φυσικά και τα παιδιά μου αθλούνται. Βλέπουν εμένα να αθλούμαι ακατάπαυστα, ενώ ταυτόχρονα ο πατέρας τους είναι και αυτός οπαδός της άθλησης. Κάνει χειμερινό σκι, καταδύσεις και πάιζει ποδόσφαιρο.
-Πιστεύεις ότι σαν γονείς έχουμε την υποχρέωση μονο να προάγουμε ένα υγείες και αθλητικό προφίλ ή να είμαστε και εμείς οι ίδιοι δείγματα αυτού?
-Για να προάγουμε στα παιδιά μας ένα υγιές, αθλητικό προφίλ ο μοναδικός επιτυχημένος τρόπος είναι να βλέπουν εμάς!
-Γνωρίζω ότι πλέον η κόρη σου είναι και συγχορεύτρια σου κάποιες φορές.. Πώς νιώθεις?
-Η κόρη μου Κελίνα είναι όντως συγχορεύτρια μου. Πρόκειται για ένα χαρισματικό παιδί που ο Θεός προίκισε ψυχικά και σωματικά με όλα τα εφόδια που απαιτούνται ώστε να γίνει Prima Ballerina. Άλλωστε αυτό είναι και το όνειρό της. Ευγνωμονώ επειδή οι δασκάλες της είναι η Ευγενία και η Χρύσα Ψωμιάδου! Είναι υπέροχες δασκάλες!!!!
-Το να είσαι μητέρα ειναι διαρκώς απαιτητικό. Αναμφισβήτητα η δυσκολότερη δουλειά στον πλανήτη! Είναι ο αθλητισμός μια μορφή αποφόρτισης στο τέλος της ημέρας?
-Το να είσαι μητέρα ναι είναι η δυσκολότερη εργασία στον πλανήτη Γη. Αν η μητέρα δεν αθλείται τότε μπορεί να αγγίξει τα όρια της τρέλας! Η άσκηση βοηθάει στην αναπαραγωγή ενδορφίνης, σεροτονίνης. Όταν γυμναζόμαστε αυξάνονται τα επίπεδα των ενδορφινών. Η γυμναστική αποτελεί έτσι κι αλλιώς το φάρμακο για διάφορες ασθένειες, όπως οι καρδιολογικές παθήσεις και η οστεοπόρωση, ταυτόχρονα όμως είναι και φυσικό αντικαταθλιπτικό, μια αποτελεσματική θεραπεία για τη θλίψη, το άγχος και τη μελαγχολία. Η έκκριση σεροτονίνης και ενδορφινών την ώρα της άσκησης, συμβάλλουν στην καλή διάθεση, δρουν κατευναστικά σε περιπτώσεις άγχους ή έντονου θυμού και βοηθούν το μυαλό να ξεχαστεί. Επιλέξτε το είδος γυμναστικής που σας ταιριάζει και θα αισθανθείτε ευτυχισμένες μανούλες.
-Ο ρολος της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία είναι άκρως απαιτητικός και ο χρόνος περιορισμένος. "Τρέχουμε" ολη μερα χωρις να φτάνουμε κάπου. Τι θα ήθελες να πεις σε όλες τις γυναίκες- μητέρες- εργαζόμενες? Τι συμβουλή θα τους έδινες στη γνωστή φράση "που χρόνος τώρα για γυμναστήρια" ?
-Η συμβουλή που θα έδινα στη σημερινή σύγχρονη γυναίκα θα ήταν να εξελίσσει συνεχώς τον εαυτό της. Όταν γινόμαστε μητέρες προικιζόμαστε με το ύψιστο χάρισμα της ζωής. Ουσιαστικά είναι σοφό να προσεγγίζουνε τη μητρότητα ως μία προσωπική αναγέννηση!!! Είναι η στιγμή που κάνουμε restart. Γίνεται μια υπαρξιακή επανεκκίνηση. Το μυστικό για να τα έχουμε όλα σε ισορροπία είναι να βάζουμε όρια στο σύζυγο, τους γονείς μας και το ίδιο το παιδί μας ώστε να μάθουν να σέβονται τις ανάγκες μας!!!
-Καρολίνα μου χίλια ευχαριστώ για αυτή την υπέροχη κουβέντα μας αλλά και για την υποστήριξη που δείχνεις στο Greek Girls Can από τη πρώτη κιόλας μέρα. Είναι καθήκον των σημερινών γυναικών να υποστηρίζουν και να ενθαρρύνουν η μια την άλλη με κάθε τρόπο.
-Μαρία μου ευγνωμονώ!!!
Σε ευχαριστώ για την τιμή!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου